مدرسه علمیه فاطمیه (س) نهبندان

این ایّام مصادف است با شهادت بزرگ ترین بانوی جهان اسلام حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها)؛آن حقیقت،گوهری است که تاکنون ابعاد وجودی اش برای اهل فکر و بصیرت به صورت صحیح و دقیق روشن نگشته است و او را فاطمه گفته اند؛زیرا که خلق از کنه معرفت او محرومند. ذاتی که از غضب او پیامبر (صلی الله علیه وآله و سلم) و حق تعالی غضب می کنند و از رضایت او خشنود می گردند. حقیقتی که می توان گفت علاوه بر این که محور اهل کساء است، محور اصلی اهل بیت در آیه تطهیر است .

ما اکنون مفتخر به پیروی از آن بانوی گرامی و فرزندان معصوم وی هستیم،باید در شرایط کنونی آگاهی بیشتر نسبت به افکار و اندیشه ها و دستور العمل های آنان داشته باشیم و مبادا در انجام وظایف خود کوتاهی نماییم.

دشمن امروزه به خوبی دریافته است که برای تهی نمودن این ملت و سیطره بر امور آنان ،باید آنچه را که تجلی اعتقادات و ایمان مردم است ،خاموش و کم رنگ سازد،روزی با جهالت تام و تمام ،گریه و عزاداری بر سیدالشهدا(علیه السلام)را امری لغو ،و مورد شبهه قرار داده و روزی در شهادت فاطمه زهرا(سلام الله علیها)تردید می کند؛در حالی که این امر از واضحات تاریخ اسلام است.

 معاندان بدانند اگر به خیال خود در شهادت آن حضرت شبهه ای را القا کنند،هرگز نمی توانند در مظلومیت ایشان و ستم هایی که بعد از رسول خدا به ایشان وارد شد،خدشه ای را تصور نمایند؛عمر کوتاه وی،خطبه آتشین و سراسر استدلالی او در مسجدالنبی،گریه های شبانه روزی ایشان و دفاع محکم آن حضرت از حریم ولایت ،همه ادله روشنی بر مظلومیت آن بانو است و از این جهت ،جهان اسلام در مظلومیت او و شوهرش همیشه عزادار و سوگوار است.

انقلاب اسلامی از توجه به همین ایّام ،نشات گرفت و امروزه بهترین عامل برای حفظ و تداوم آن،اهمیت دادن به چنین ایّامی است؛لازم است مومنین و پیروان اهل بیت به ایام فاطمیه بیش از گذشته اهتمام ورزیده و نگذارند این حادثه ناگوار در لابلای حوادث دیگر کم رنگ شود؛خصوصاً روز سوم جمادی الثانی که از طرف دولت جمهوری اسلامی تعطیل عمومی است را مورد عنایت خاص قرار دهند. باشد که در روز قیامت مورد شفاعت خاص ایشان و اولاد طاهرینش قرار گیریم.

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:

((هیچ صبحی طلوع نمی کند و هیچ شبی غروب نمی نماید مگر آنکه دو فرشته به چهار چیز ندا می دهند.

اولی می گوید : ای کاش این خلق آفریده نمی شدند.

دیگری در جوابش می گوید: ای کاش چون آفریده شدند،می دانستند که از برای چه آفریده شده اند.

باز فرشته اولی ندا می دهد: ای کاش هر قدری که می دانستند ،به آن عمل می کردند.

و فرشته دوم در جوابش می گوید :ای کاش چون به آنچه می دانستند عمل نکردند،از آنچه کرده اند توبه می کردند.))

خدایا!

تو را شکر می کنم که دریا را آفریدی ،کوه ها را آفریدی و من می توانم به کمک  روح  خود در موج دریا بنشینم و تا افق بی نهایت به پیش برانم  و بدین وسیله از قید زمان و مکان خارج شوم و فشار زندگی را ناچیز نمایم…

خدایا!

تو را شکر می کنم که به من چشمی دادی که زیباییهای دنیا را ببینم و درک زیبایی را به من مرحمت  کردی تا آنجا که زیبایی هایت را و پرستش زیبایی را جزیی از پرستش ذاتت بدانم…

خدایا!

 تو مرا عشق کردی که در قلب عشاق بسوزم . تو مرا اشک کردی که در چشم یتیمان بجوشم.

تو مرا آه کردی که از سینه بینوایان و دردمندان به آسمان صعود کنم. تو مرا فریاد کردی که

کلمه حق را هر چه رساتر برابر جباران اعلام نمایم. تو مرا در دریای مصیبت و بلا غرق کردی و در کویر  فقر و حرمان تنهایی سوزاندی …

تو پوچی لذات زودگذر را عیان نمودی،تو ناپایداری روزگار را نشان دادیو لذت مبارزه را چشاندی.ارزش شهادت را آموختی.

                                                         (شهید مصطفی چمران)

شبی متوکل دستور داد امام هادی را  به جرم نگهداری اسلحه ،دستگیر کرده و به نزدش آورند. ماموران بعد از انجام ماموریت امام را نزد متوکل بردند و گزارش دادند خبری که به خلیفه رسیده ،واقعیت نداشته و امام نیز در حال قرائت قرآن بوده است.

متوکل که به هدفش رسیده بود،در حالی که ظرفی از شراب در دست داشت،با کمال وقاحت به آن حضرت تعارف کرد و پس از آنکه با مخالفت امام روبرو شد ،از ایشان خواست تا شعری بسراید. آن حضرت فرمود:من کمتر شعر می خوانم،اما متوکل گفت باید بخوانی و امام به ناچار اشعاری بسیار زیبا خواندند که چنان در خلیفه و حاضران تاثیر گذاشت که همه را به گریه وادار کرد. متوکل پس از بر هم زدن بزم شراب و دادن هدیه به امام ، ایشان را به منزل باز گرداند.

هر چه زمان می گذرد بر عظمت و محبوبیت امام هادی افزوده می گردد. همه ترفند ها مانند ترفند متوکل ؛این شخص ناچیز بی مقدار در مقابل شخصیت محبوب امام  بی تاثیر است.

د.شمنان بدانند که چهره محبوب و تابناک ائمه در نظر دوستداران ایشان همیشه فرزنده و درخشان است

      شاید این جمعه صبوری دلم ختم شود

        بغض مادر سر سجاده شکر،

       نذر های صلوات پدرم ،با شمارشگر بند انگشت؛

         روزه عافیت حال  برای مهدی

                                    همه با صوت ((انا الحق)) به اجابت برسد.

      شاید این جمعه بگوید زهرا: (( یوسفم می آید))

      بیت الحزان من و تو شود آیینه باغ

                 کعبه آذین شود و فخر فروشد به زمین

                                   رد عدل نبوی با پسر فاطمه ،پر رنگ شود.

         شاید این جمعه که قامت بستیم ،

             با سلام گل نرگس به خدا وصل شویم

                      آفتابی که  همه عمر به ابری  گم  بود؛

               غربت گوهر یکدانه جدش بدرد،

                            شهر خاموش نبی،   عاشقانه علی اش  را خواند.

           شاید این جمعه نگویم شاید…

                          شاید این جمعه بگویم …

                                             مهدی فاطمه ام آمده است.

                                                                      (  به امید همین جمعه)